Viticulture + Tuscany

Wat is het verschil tussen een goed spel en een fantastisch spel?

Bij een goed spel denk je in jezelf: “dat was leuk, dit spel wil ik zeker nog eens spelen.” Bij een fantastisch spel krijg je na je eerste speelbeurt kippenvel over heel je lichaam en blijf je in extase 10 minuten naar de muur staren. Het zijn die spellen waarbij je hart vreugdesprongetjes maakt tijdens het spelen. Ik ben vrij nuchter, dus het overkomt me niet vaak dat een spel me zo in vervoering brengt.

Toch zijn al een aantal spellen hierin geslaagd. Ik denk in alfabetische volgorde aan Battlelore 2nd edition, Brass, Cosmic Encounter, Hoogspanning, Terra Mystica en The Resistance.

Sinds kort kan ik ook Viticulture (met de Tuscany-uitbreiding) aan dit rijtje toevoegen. Wat een fantastisch spel! Dit is één van de beste worker placement spellen die ik ooit heb gespeeld.

Waarom? De Tuscany uitbreiding geeft je vele extra’s die je al dan niet aan het basisspel kan toevoegen. Sommige uitbreidingen zal je goed vinden, andere misschien minder goed. Je kan het zelf naar je eigen wensen aanpassen. Leuk!

Wat ook heel leuk is aan Viticulture is dat je in het spel niet 1 maar 2 worker placement fasen hebt. Je kan dus kiezen welke werkers je in de eerste en welke werkers je in de tweede fase inzet. Met het speelbord van de uitbreiding kan je zelfs opteren voor 4 worker placement fasen in plaats van 2. Ik heb een voorkeur voor dit uitbreidingsbord omdat de mogelijkheden nog groter worden. Mijn vriendin heeft echter een voorkeur voor het basisspeelbord.

Viticulture is een race naar 20 punten (of 25 punten met het andere speelbord) en daar hou ik van. Je ziet de finish in de verte en je probeert daar zo snel mogelijk naartoe te werken. Een nadeel hierbij is het runaway-leader syndroom. In mijn laatst gespeelde spel stond ik ver voor op mijn tegenstander en dan is er natuurlijk minder spanning.

Daarnaast is Viticulture een typische worker placement waarbij je volop gronstoffen kan verzamelen, grondstoffen kan ruilen en grondstoffen kan omzetten zoals je gewend bent van vele andere worker placement spellen.

Thematisch zit het goed in elkaar. Je plant druiven op je akkers, je oogst deze druiven, je maakt wijn van deze druiven en tenslotte verkoop je de wijn voor punten en geld.

De interactie in het spel blijft beperkt aangezien iedereen op zijn eigen speelbordje zit te spelen (zie ook Agricola, The Manhattan Project en consoorten). Je kan wel eens een kaart op een andere speler uitspelen of een plaats op het speelbord blokkeren, maar veel verder gaat de interactie niet.

Eén van de leukste mechanismen in het spel is de manier waarop je elke ronde opnieuw bepaalt wie als eerste zijn werkers mag plaatsen. Dit doet me denken aan het spoor in Fresco. Wie het vroegst opstaat, mag beginnen. In Fresco vond ik dit heel leuk en ook in dit spel werkt het perfect.

Groot respect voor het spelregelboek van zowel Viticulture als Tuscany! Het leest heel vlot en alles is duidelijk geformuleerd met voldoende voorbeelden. Zelfs al speel je Viticulture met heel wat uitbreidingen, je zal tijdens het spelen zelden of nooit iets moeten opzoeken in de spelregels. Alles is logisch en staat duidelijk op het speelbord weergegeven.

Net als de auteur van het spel raad ik je niet aan om meteen Viticulture met alle uitbreidingen van Tuscany te spelen. Dan kan het een frustrerende ervaring worden omdat er teveel mogelijkheden zijn. Ik heb mijn eerste speelbeurt met alle uitbreidingen van Tier 1 gespeeld en dat ging perfect. In de tweede speelbeurt heb ik alle uitbreidingen van Tier 1 en Tier 2 toevoegd. Voor mij werkte dit perfect, maar mijn vriendin vond dat er teveel mogelijkheden waren waardoor ze soms het overzicht verloor.

Als je een euroliefhebber bent (worker placements in het bijzonder), dan is Viticulture een must have. En koop er maar meteen ook Tuscany bij, want Tuscany maakt het spel veel beter. Er wordt niet voor niets door velen geschreven dat Tuscany één van de beste uitbreidingen aller tijden is.

Bij deze ga ik het ook neerpennen: Tuscany is de beste uitbreiding die ik ooit heb gespeeld!

Vooraleer je Viticulture en/of Tuscany koopt wil ik je nog dit meegeven: in Viticulture Essential Edition zitten een aantal uitbreidingen van Tuscany inbegrepen. Je zal dus een aantal zaken dubbel hebben als je Viticulture Essential edition én Tuscany koopt, maar er zijn zodanig veel uitbreidingen beschikbaar in Tuscany dat het nog steeds de moeite waard is om beide speeldozen aan te schaffen. Beide spellen samen kosten nieuw ongeveer 100 euro. Dat is veel geld, maar het is meer dan de moeite waard!

En dan ga ik nu nog 10 minuten naar de muur staren terwijl ik nageniet van de fantastische speelervaring!