Tzolk’in

Aantal speelbeurten:

1 keer gespeeld.

Simplistische uitleg van Tzolk’in:

Tzolk’in is een worker placement waarbij je je werkers moet plaatsen op één van de verschillende tandwielen. Deze tandwielen draaien elke beurt rond samen met je werkers waardoor je werkers steeds bij een ander voordeel terechtkomen. Tijdens je beurt moet je ofwel één of meer werkers plaatsen op de tandwielen ofwel één of meer werkers terugnemen van de tandwielen. Hoe langer je je werkers op de tandwielen laat staan, des te betere voordelen je kan krijgen op het moment dat je de werkers terugtrekt. Als je je werkers echter snel terugtrekt, kan je meteen grondstoffen verkrijgen in plaats van te sparen voor betere grondstoffen.

Mijn vooroordeel:

Aangezien Tzolk’in, samen met Terra Mystica, de grote hype was in 2012 (en 2013), waren mijn verwachtingen hoog gespannen. Terra Mystica vind ik fantastisch. Ik was benieuwd of Tzolk’in ook aan mijn hoge verwachtingen zou voldoen.

Met welk spel kan ik Tzolk’in vergelijken?

Agricola. Het spel is totaal anders, maar het speelgevoel vond ik vergelijkbaar. Net als bij Agricola moet je ook werkers plaatsen en ervoor zorgen dat je je werkers op tijd kan voeden.

Je zit volop te genieten:

Wanneer een andere speler twee keer aan de tandwielen draait waardoor jouw werkers plotseling bij heel interessante voordelen komen te staan.

Je hebt zin om het spel van de tafel te vegen:

Wanneer niet voldoende voedsel hebt om al je werkers eten te geven.

Leercurve:

Easy to learn, hard to master. De spelregels zijn vrij eenvoudig, maar de te nemen beslissingen zijn complex. Je zal het spel meerdere keren moeten spelen om er echt goed in te worden.

Geluk of tactiek?

Bijna uitsluitend tactiek.

De drie grootste pluspunten:

1 Het mechanisme met de tandwielen is subliem gevonden en het werkt perfect.

2 Bijna geen geluksfactor aanwezig. De beste speler zal Tzolk’in winnen.

3 Het artwork is prachtig!

Eén groot minpunt:

1 Het voedsel! Ik haat spellen waarbij je steeds opnieuw je werkers moet voeden. Je zit voortdurend gefocust op je voedselvoorziening waardoor je je niet goed kan concentreren op de andere (lees: leukere) zaken waar punten mee te verdienen zijn. Op dat gebied is het spel onvergeeflijk. In het Stenen Tijdperk moet je je werkers ook voeden, maar daar kan je gewoon een aantal werkers achter de hand houden en die werkers op het juiste moment in het bos droppen. Bij Tzolk’in moet je echter continu zitten tellen. Je moet eerst een beurt gebruiken om je werker plaatsen, dan moet je nog een beurt wachten om die werker op het tandwiel een slag te laten doordraaien en tenslotte kost het nog een beurt om je werker van het tandwiel terug te trekken om het voedsel te bekomen. Hier moet je dus 3 ronden op voorhand mee rekening houden. Meestal heb je daarna nog steeds niet voldoende voedsel. Daarnaast heb je vaak ook voedsel nodig om je werkers op een tandwiel te plaatsen. Het draait uit op een grote rekenoefening waarbij je continu zit te tellen en te rekenen waar je je voedsel moet gaan halen. Dat voelt soms frustrerend aan. Het is natuurlijk een onderdeel van het spel en het zorgt voor extra complexiteit waar vele spelers van houden. Ik vind dat hele voedselgedoe echter niet zo leuk omdat het eerder aanvoelt als werken (en niet zozeer als spelen).

Koop dit bordspel als:

Je houdt van complexe worker placement spellen zoals Agricola en als je het niet erg vindt om te worstelen met voedseltekorten.

Komt dit spel in mijn persoonlijke spellencollectie?

Neen. Tzolk’in is een goed bordspel en alles past perfect in elkaar. Daar bestaat geen twijfel over. Het frustrerende voedselaspect zorgde er echter voor dat Tzolk’in mijn hoge verwachtingen niet helemaal heeft ingelost.