A Game of Thrones: the card game (2e editie)

Enige tijd geleden kraste een raaf onder mijn raam. Deze brenger van ontij kondigde het verschijnen van een tweede editie voor de living cardgame van A Game of Thrones aan. Gij vermaledijde vogel ! Had ik net een mooie collectie first edition kaarten opgebouwd. Toegegeven deze editie was met zijn 12 cyclussen, talloze restricties en uitgebreide faq’s de Manderly toer opgegaan, teveel vet, dus besloot FFG er de botte bijl van Areo Hotah in te zetten. Bij deze een overzicht voor de John Snows onder de lezers die nog niet gehoord hadden van deze LCG. Daarnaast ook een kijkje naar wat er zoal verandert.

Wat is er kenmerkend aan deze LCG?

• In dit spel heeft iedere speler naast zijn gewone deck een apart plot deck. Elke beurt kiest iedereen een plotkaart. Deze bepaalt hoeveel goud je krijgt, wanneer je aan de beurt komt en heeft een speciaal effect dat meteen afgaat of gedurende de ganse ronde van kracht is.

 

• Je beschikt over personages (zowel hoofdpersonages als gewone figuranten), locaties (zoals Winterfell, de Muur, de Ijzeren troon…), gebeurtenissen (eenmalig te spelen kaarten) en attachments (wapens, potions, effecten… die je aan een personage vasthangt)

 

• Je doel is om 15 power te verzamelen. Dit doe je door het declareren en winnen van tactische challenges. Hierbij tap (in dit spel ‘kniel’) je de personages waarmee je aanvalt en knielt de verdediger de personages waarmee hij je tegen houdt. Daarna vergelijk je de totale kracht met elkaar. Elk personage kan drie soorten bollen staan hebben op zijn kaart. Een rode bol is militair en daarmee kan je andere personages het graf in sturen als jou totale kracht hoger is. Een groene bol is intrige en hiermee kan je kaarten wegspelen uit de hand van je tegenspeler zodat je zijn opties beperkt. Een blauwe bol ten slotte betekent een power challenge waarmee je rechtstreeks power tokens kunt stelen als je de challenge wint. De meeste personages kunnen slechts een of twee challenge types aangaan. Beschikt een personage niet over het challenge type waarmee je tegenstander aanvalt, dan kan dit personage ook niet verdedigen.

 

• Unieke personages gaan permanent dood en komen in een aparte aflegstapel terecht zodat je ze niet uit je gewone aflegstapel kunt gaan halen. Je kan wel een kopie van een personage gratis afleggen als extra leven zodat je hem dan kunt redden van de dood.

 

• Je kunt dit spel in Joust format spelen , d.i. één tegen één of Melee spelen, d.i. met drie tot zes spelers. Bij deze laatste kies je elke ronde een titel die je een speciale eigenschap geeft en die bepaalt wie je vijanden en vrienden zijn.

Wat vind ik boeiend aan het spel?

Met eenvoudige regels krijg je toch een spel met veel keuzes. Zoals reeds aangegeven kun je personages inzetten in drie verschillende soorten aanvallen. Maar het is ook belangrijk om verdedigers vrij te houden en wie het meeste kracht overhoudt op het einde van een ronde krijgt ook nog een power point. De plot kaarten vormen de kern van je strategie en ervaren spelers proberen met hun kennis van de mogelijke kaarten te achterhalen wat hun tegenstrevers in hun plot deck zitten hebben. Zo bestaat er een krachtige plot kaart die alles op tafel vernietigt – behalve je glas bier, oef – en dit kan ervoor zorgen dat spelers wachten met het spelen van hun krachtigste personages als deze nog niet de revue is gepasseerd.

Persoonlijk vind ik Melee heel tof omdat je dan het diplomatieke spel krijgt. Wie helpt wie en hoe positioneer je je tegenover elkaar? Sommige plotkaarten maken het mogelijk dat je andere spelers iets aanbiedt in ruil voor hun medewerking. Op die manier kun je je positie versterken. Of je kunt zelfs ter verdediging van een andere speler inspringen als je titel dit toelaat. Uiteraard kun je ook elkaar beginnen backstabben. Agot LCG is voor mij met voorsprong het beste multiplayer collectible cardgame en ik verkies het dan ook om steeds met vier te spelen.

De kaarten hebben interessante effecten en eigenschappen die in de lijn liggen met hun thema. De facties variëren op hun eigen manier netjes van elkaar zodat je steeds een andere speelstijl ontdekt als een nieuwe factie uitprobeert. Martells zullen zo harder terug slaan als ze verliezen of Lannisters zullen jou personages op de knieën dwingen voordat je ze kunt inzetten.

In het deckbuilden kun je de typische rush, aggro, combo of control toer opgaan die je misschien kent uit andere CCG. Maar ook tijdens het spelen blijft hoe je de kaarten inzet en het evenwicht vinden tussen tactiek en strategie een belangrijke voorwaarde om te winnen.

Wat kan spelers afschrikken?

Er zijn veel keywords die je moet kennen, dit naast traits, crests, shadow effecten enz. Keywords zijn bijvoorbeeld eigenschappen als stealth. Zie je dat woord op je kaart gedrukt staan dan moet je weten dat je hiermee kunt zeggen dat een personage van de tegenstander zonder stealth niet mag verdedigen.

Er bestaan heel wat timing issues van kaart effecten die het spel ingewikkelder maken. Er werd hiervoor zelfs een ingewikkelde regel, genaamd Moribund, voor uitgevonden. Het woord alleen al is iets voor een horror film. Deze timing regels worden in tweede editie vereenvoudigd.

Ter poëtische illustratie uit de faq:

A Moribund card (and its attachments) is
considered to have been killed, discarded,
returned to its owner’s hand or deck, or moved
to its owner’s shadows area, but only for the
purposes of triggering responses and passive
abilities. This includes responses and passive
abilities triggered by a card being placed in
the appropriate out-of-play area. A Moribund
card is, for all other purposes, still considered
in play. 

In Melee zul je heel wat kaarten op tafel zien liggen en kun je snel het overzicht verliezen, totdat iemand alles vernietigt. Er is heel veel gaande en er zijn een heleboel dingen waar je op moet letten. Het spel is officieel speelbaar met zes maar met zoveel spelers is het erg chaotisch. Vier is een beter spelersaantal.

De core set van de eerste editie is absoluut niet goed gebalanceerd en kan je een slechte indruk van het spel bezorgen. Deze core set was meer gericht op Melee waardoor Joust spelen ermee een vertekend beeld gaf van het spel.

In de eerste editie bestaat er een lange lijst van kaarten die restricted of gebannen zijn. Als je dus in eerste editie een deck wil gaan bouwen, moet je die lijsten gaan raadplegen.

Over naar de Tweede Editie. Een overzicht van wat nieuw is en wat verandert.

De bedoeling is om het vet eruit te snijden, meer structuur te brengen en met een nieuwe lei te beginnen. Zo worden zaken die het spel niet echt veel meer bijbrengen zoals influence (een extra resource naast goud) of crests (een extra symbool en trait om aan te duiden of je te maken hebt met een nobele, krijger, priester etc.) uit het spel gehaald. Enkele weinig interessante keywords worden uit het spel gehaald of vervangen.

Op de website van FFG vind je al een zeer overzichtelijk schema hoe een ronde verloopt. Men heeft voortgebouwd op de ervaring uit de recente LCG die gebruik maken van termen als forced reaction, interrupt of when revealed. De Moribund timing regel wordt achterwege gelaten en opgelost door meer eenvoudige timing bewoordingen.

Daarnaast voegt de tweede editie ook iets toe. Namelijk twee nieuwe ‘huizen’ vervoegen het spel. Zijnde Tyrell en de Nightwatch. Tyrells spelen op het opbouwen van extra kracht voor hun personages en de Nightwatch zal voornamelijk een verdedigende factie worden die personages van anderen kan overnemen.

De goudcurve wordt breder. De prijs die je betaalt voor personages zal meer uit elkaar liggen dan in de eerste editie waardoor er ruimte is om echt onderscheid in kracht van een kaart te maken. Dit zorgt er wel voor dat het spel absoluut niet compatibel zal zijn met de eerste editie.

De plot kaarten krijgen een waarde om je hand limiet te bepalen, daar waar in de eerste editie nog naar een artificiële card draw limiet gegrepen moest worden om de erg sterke strategie van zoveel mogelijk kaarten blijven bijtrekken omdat er geen hand limiet was bij te sturen. In je plot deck kan je nu 1 plotkaart tweemaal erin steken. Plotdecks worden aldus minder voorspelbaar.

Een bijzonder goede verandering is wat men van plan is met de attachment kaarten. In alle cardgames die ik ken is dit een zwakker type kaart omdat attachments mee vernietigd worden als de hoofdkaart geraakt wordt. In tweede editie komt zo’n attachment automatisch terug naar je hand. Attachments mogen hier ook standaard in de setup fase gespeeld worden.

Titels in Melee worden nu in het geheim gedraft met kaarten. Je zal dus geen bord meer krijgen zoals in eerste editie met daarop de plastieken miniatuurtjes die titels visualiseren. De titels zelf hebben een extra effect meegekregen om ze interessanter te maken. De intrige titel laat je nu bijvoorbeeld toe om kaarten uit iedereens hand te verwijderen als je de challenge wint.

Duplicaten van unieke personages worden een game effect waardoor ze niet meer gecanceld kunnen worden en dus interessanter worden om te gaan spelen.

Events die voorheen veelal gratis waren, krijgen nu een goudkost.

Ieder huis krijgt een agendakaart waarmee je niet loyale kaarten van andere huizen voor hun normale prijs kunt spelen. Daar waar je in eerste editie 2 goud extra voor zo’n personage moest betalen, een vrij hoge prijs. Dit maakt het dus interessanter om te gaan mengen tussen huizen. Zo zal je bijvoorbeeld Tyrion kunnen toevoegen aan je Targaryen deck.

Kortom : Het versterken van enkele kaarttypes zoals attachments en duplicaten is een zeer welgekomen en prachtige beslissing die ook in andere cardgames niet mis zou staan. Het versterken van de onderlinge balans tussen de kaarten door het introduceren van een bredere goudcurve lijkt me ook een goeie zet te zijn. De titels lijken me een tikkeltje interessanter geworden te zijn. De nieuwe hand limiet via plotkaarten is een goede oplossing met de extra keuzes die het je geeft tijdens het bouwen en spelen van je deck. En ik heb er een goede hoop op dat het spel vlotter zal verlopen dankzij de verbeterde timing bewoordingen.

Conclusie

Zoek je een spel dat je in de sfeer van A Game of Thrones brengt, geef dan deze LCG een kans. Vooral het meerspeler formaat met zijn diplomatieke interactie tussen alle spelers is een aanrader en pluspunt tegenover de andere LCG. Momenteel is dit volgens mij het beste Game of Thrones spel op de markt omdat het thema en gameplay het best weet te verweven met elkaar.
De tweede editie is van het vet ontdaan zonder dat men het spel heeft moeten uithollen. De veranderingen tegenover de eerste editie vind ik zeer welgekomen en doordacht. Een ideaal vertrekpunt voor beginnende spelers lijkt me die hiermee een sterke 2.0 versie krijgen.