Love Letter

Liefste Ditterio,

je hebt me gevraagd om te stoppen met liefdesbrieven te schrijven. Je zei me dat het nooit iets zou worden tussen ons. Maar ik kan het niet, Ditterio. Ik kan je gewoon niet… laten gaan. Zoals ik ook nooit mijn spellendozen zou kunnen laten gaan. Ze zijn een deel van mij. Net als jij. Je geeft me een veilig gevoel, Ditterio. Zo warm! Ik wil helemaal in jou verdwijnen. Zoals ik ook in een spellendoos zou willen verdwijnen om te kunnen voelen aan al die mooie speelstukken. Met al hun speelse vormen en mooie kleuren. Om te ruiken aan de spelregels die net gedrukt zijn. Vers van de drukpers. Even vers als jij.

Liefs, Marie

Dit is slechts één van de honderden liefdesbrieven van vrouwelijke spellenfreaks die dagelijks in mijn mailbox toestromen. Beleefd als ik ben stuur ik altijd een vriendelijk mailtje terug.

Liefste Marie,

Zelfs al was je de laatst overgebleven vrouw op deze planeet, dan nog zou ik liever een relatie beginnen met Gigazaur uit King of Tokyo.

Liefs, Ditterio

Ja ja, liefdesbrieven… en dan nu een naadloze overgang naar het nieuwe spelletje van 999 Games: Love Letter.

Love Letter is een heel eenvoudig kaartspelletje. Wat zeg ik, een heeeeeeeeeeeeel eenvoudig kaartspelletje. Er zitten slechts 16 kaarten in dit spel en de spelregels zijn in één zin uit te leggen, hier komt de zin:

Je hebt één kaart in je hand, je neemt vervolgens één kaart van de trekstapel, je speelt daarna één van deze twee kaarten uit en je voert de bijhorende actie uit.

Voila, zo simpel is het. Al het overige staat uitgelegd op de kaarten zelf. Maar is Love Letter ook een goed spel? Ik vind Love Letter niet slecht, maar ik vind Love Letter ook niet fantastisch. Het is een leuke filler. Snel te spelen en ideaal als tussendoortje. Naast zijn snelle speelverloop en eenvoudige regels mag het artwork ook best gezien worden.

Het spel is heel gelukafhankelijk. Sommigen beweren echter dat er toch wat tactiek en deductiedenkwerk in dit spel zit. Dat is waar, maar toch weegt het geluk in dit spel erg zwaar door. Vier voorbeelden om dit te illustreren.

Je speelt de wachter uit en je kiest lukraak de gravin. Je tegenspeler heeft de gravin op hand en verliest de ronde. Lucky shot 1!

Je speelt de prins uit en je tegenspeler moet zijn kaart afleggen. Je tegenspeler legt de prinses af en verliest de ronde. Lucky shot 2!

Je speelt de baron uit en je vergelijkt je hand met de hand van je tegenspeler. Je tegenspeler heeft de wachter in zijn hand, jij hebt een andere kaart in je hand. Je tegenspeler ligt uit het spel, zelfs al was hij nog niet aan de beurt geweest. Lucky shot 3!

Je speelt de priester uit en je mag naar de kaart van je tegenspeler kijken. Je tegenspeler heeft de prinses in zijn hand. Aangezien je tegenspeler de prinses nooit mag uitspelen (of hij verliest het spel) weet jij nu steeds welke kaart je tegenspeler zal overhouden. Nu kan je makkelijk de wachter of de prins uitspelen en dan win je altijd. Lucky shot 4!

Nu zal je misschien denken: hoe vaak komen deze situaties voor? Heel vaak, geloof me vrij.

Ondanks de grote geluksfactor zou ik je dit kaartspel toch aanraden. Het is een minispelletje met een miniprijsje. Voor die prijs kan je niet sukkelen en het spel zal ook niet veel plaats innemen in je inmiddels bomvolle spellenkast.