Bacchus’ Banquet is een spel van Frederic Moyersoen. U kent Frederic misschien van zijn klassieker Saboteur.
Het spelidee is eenvoudig. Iedere speler trekt een kaart met een geheime rol. Elke rol heeft een ander doel. Einddoelen kunnen zijn: het verzamelen van wijn en voedsel, het verzamelen van 3 zwaarden, ervoor zorgen dat Caligula sterft, en zo verder. Als je aan de beurt bent, kies je 3 kaarten uit een aantal openliggende kaarten. De andere spelers moeten duidelijk kunnen zien welke 3 kaarten je neemt. Eén kaart moet je zelf houden, een andere kaart leg je ongezien uit het spel en de derde kaart geef je gedekt aan een andere speler. Nu moet deze speler beslissen of hij de zopas gekregen gedekte kaart aanneemt (zonder naar de kaart te kijken) of doorgeeft aan een andere speler (zonder naar de kaart te kijken). Je mag de kaart nooit aan dezelfde speler teruggeven, maar als elke speler de kaart heeft geweigerd, dan gaat de kaart terug naar de startspeler. Deze kaarten kunnen voor de spelers voordelig of nadelig zijn. Je kan wijn, voorwerpen, voedsel en vergif ontvangen. Vaak heb je eten en/of wijn nodig om het spel te kunnen winnen, maar als je te veel eet of drinkt, kan je zo dik zitten dat je buik ontploft (en je karakter sterft). Dan neem je een nieuwe geheime rol en begin je opnieuw. Wie het eerst zijn einddoel bereikt, wint dit spel.
Bacchus’ Banquet is een leuk en kort spel. Het blufelement in dit spel is heel leuk gevonden. Soms kan je een goede kaart aan de andere spelers doorgeven, maar als zij niet geloven dat het een goede kaart is, kunnen ze deze kaart steeds verder doorgeven tot ze weer bij jou terecht komt (of omgekeerd: een slechte kaart wordt meteen aangenomen). Het is een heel interactief spel dat wat doet wat denken aan het kaartspel Bang! door de verborgen rollen in het spel.
Voor mij is dit spel geen absolute must have, maar ik zal dit spel zeker met veel plezier meespelen als het op een speeltafel verschijnt!
Ditterio's race door spellenland 