Brugge

In de zomer is het leven altijd een beetje mooier. Volop genieten van de zon, de zee, het strand, een terrasje, een ijskoude sangria met vers fruit, friet met mosselen, mijn vrolijk gezinnetje en mijn vriendin in strandkledij.

Maar het wordt nog beter… Boardgames by night!

Gisteren kwamen er twee klassiekers voor de eerste keer op tafel. Brugge en Voor de poorten van Loyang. Laten we het vandaag eens hebben over Brugge. Brugge is niet mijn favoriete stad of mijn favoriete voetbalploeg, maar zou Brugge een kans maken om mijn favoriet bordspel te worden? Wie zal het zeggen? Ik. Later in dit blogbericht.

De verwachtingen van Brugge waren hoog. Heel hoog. Brugge is van Feldiaanse makelij. Need I say more? De man die de fantastische bordspellen Macao, Bora Bora, Notre Dame en Trajan uitvond! Dat kan bijna niet misgaan! Na het lezen van de spelregels en het bekijken van een filmpje van mister Vasel en mister Rahdo was ik nog meer enthousiast.

We begonnen het spel en het voelde geweldig aan. Het begon al bij het selecteren van de kaarten. Welke kaart zou er tevoorschijn komen? Yes, een blauwe! Yes, een rode! Damn, nu liggen er twee bruine. Spanning alom!

Daarna werden de dobbelstenen gerold. Vol spanning wachten op het resultaat. Ai ai ai… een 5 en een 6. Twee pestfiches op onze nek. Geen probleem, die raak ik wel makkelijk kwijt. Er werd ook nog een 2 gerold. Voor één muntje kunnen we een stapje vooruit zetten op het ontwikkelingsspoor. Cool. Lekker goedkoop.

Dan is het tijd om de kaarten uit te spelen. Net als bij San Juan (goed spel trouwens) en La Granja (ook een goed spel trouwens) kan je de kaarten op verschillende manieren gebruiken. Met een kaart kan je werkmannen aannemen, geld verdienen, een huis bouwen, een pestfiche verwijderen, een eigenschap van een persoon gebruiken of een kanaalfiche plaatsen. Kortom: veel mogelijkheden!

Ik werd verliefd op de spelmechanismen.

De manier waarop je de kaarten kiest…. Wauw! De manier waarop je de kaarten gebruikt… Wauw! De verschillende manieren waarop je punten kan scoren… Wauw! Het spel ziet er fantastisch uit… Wauw! Zoveel verschillende eigenschappen op de kaarten… Wauw!

En toch bleef ik op mijn honger zitten. En mijn vriendin ook. Om twee redenen.

Eén: We hadden geen aperitiefhapjes in huis. Twee: Het spel kwam niet echt op gang.

Laat het me uitleggen.

Je speelt personenkaarten uit. Je hoopt enerzijds om die kaarten vaak met je werkers te kunnen activeren en je hoopt anderzijds om lang te kunnen genieten van de eigenschappen met een blijvend effect. Vooraleer je echter kan genieten van al dit moois, is het spel al gedaan. Het spel is zo snel afgelopen dat ik me zit af te vragen of we wel met voldoende kaarten hebben gespeeld?

Ik had gehoopt op een festijn van kaarten spelen, combo’s maken en leuke moves doen (zoals bij het fantastische Seasons het geval is), maar dat kwam er niet uit.

Daarvoor waren er:

1. te weinig ronden: De kaarten raken zeer snel op (zeker in een spel met twee spelers).
2. te weinig acties: Je kan elke beurt slechts 4 kaarten gebruiken. Je moet sowieso wat kaarten opofferen om een pestfiche te verwijderen of een huis te bouwen of wat geld te verdienen en dan schiet er niet veel geld meer over om personenkaarten te spelen (zeker als je ook veel kanaalfiches wil plaatsen).
3. te weinig geld: Het geld is krap in dit spel tenzij je telkens weer de actie “geld verdienen” kiest en dan moet je nog geluk hebben met de kleur van je kaarten en de dobbelstenen.

Het systeem met de meerderheidsfiches is leuk gevonden, maar het voelt onrechtvaardig aan. De geluksfactor is enorm groot. Je bent afhankelijk van de kleuren die tevoorschijn komen op de kaarten en je bent afhankelijk van de vijven, zessen, enen en tweeën die worden gerold. Wanneer je een grote achterstand hebt op het kanaal of het ontwikkelingsspoor, is het heel moeilijk voor de andere speler om dit nog om te buigen.

Ik vind het zo jammer dat ik niet meer voldoening uit het spel heb gehaald want ik wil dit spel zo graag heel leuk vinden. Voorlopig is Brugge echter niet mijn favoriet spel.

Toch geef ik Brugge zeker nog een tweede kans. Dan laat ik de kanaalfiches links liggen en ga ik me volledig focussen op het bouwen van huizen en het ontdekken van de vele eigenschappen van de personen. Misschien geeft me dat meer voldoening?

En nu weer volop genieten van de zon en mijn vrolijk gezinnetje.