T.I.M.E Stories (geen spoilers!)

Terwijl elke gedreven spellenliefhebber op Spiel in Essen met een hele lading bordspellen lag te sleuren terwijl het zweet van zijn rug liep en zijn bankrekening zo zwaar was geplunderd dat hij de rest van de maand boterhammen met choco zal moeten eten, zat ik met mijn lui gat op een eiland in het midden van het meer van Maggiore in Italië te genieten van een viergangenmenu met witte wijn à volonté, de zon en een prachtig uitzicht over het meer.

En toch heb ik spijt dat ik er niet bij kon zijn op Spiel in Essen, want het zag er op de foto’s weer heel gezellig uit. Gelukkig kon Stefan, onze live verslaggever vanop Spiel, me toch nog entertainen met zijn ervaringen uit Essen. Een grote dank u wel, Stefan!

Ook al was ik niet op Spiel, ik heb toch al het geluk gehad om een bekend spel van Essen 2015 te spelen: T.I.M.E Stories. Achteraf bekeken was het niet zo’n geluk, want T.I.M.E Stories viel zwaar tegen. Helaas!

Korte uitleg van het spel (zonder spoilers uiteraard)

In T.I.M.E Stories ben je een tijdsreiziger die teruggaat in de tijd om mysteries op te lossen. Je kiest een locatie en je draait een aantal kaarten open. Op elke kaart zie je een afbeelding met personen of voorwerpen of … afgebeeld. Al deze kaarten die naast elkaar liggen, vormen samen één grote foto.

Dan ga je op onderzoek. Je plaatst je pion boven één van de kaarten, je neemt de kaart die eronder ligt en je leest in stilte wat er op de kaart staat. Vervolgens vertel je in je eigen woorden aan de andere spelers wat er op de kaart staat. De andere spelers doen hetzelfde. Het is een coöperatief spel dus je kan best alle informatie delen. Als je de locatie hebt doorzocht, kan je naar een nieuwe locatie gaan. Zo ga je van de ene locatie naar de andere en kom je steeds meer te weten over HET VERHAAL. Maar: van locatie veranderen kost tijd en als de tijd is verstreken, dan is het spel afgelopen.

You love it or you hate it… and I hate it!

T.I.M.E Stories kan ik het best als volgt samenvatten. Neem een boek van 100 bladzijden. Kies willekeurig een aantal bladzijden uit dat boek. Lees bijvoorbeeld eerst bladzijde 65, lees vervolgens bladzijde 37 en daarna bladzijde 98. Je zal waarschijnlijk geen bal van het verhaal snappen, dus moet je eerst nog een paar 30 bladzijden kris kras door elkaar lezen.

Dat is exact hetzelfde in T.I.M.E Stories. Je krijgt een klein stukje van het verhaal, dan nog een klein stukje en nog één en nog één en nog één… In het begin van het spel is het wel leuk en spannend om te kijken wat je zal ontdekken, maar na een tijdje spelen begint het saai te worden.

Wij hebben 2 spellen na elkaar gespeeld en geen van ons had een flauw idee wat het mysterie zou kunnen zijn. Volgens de regels is dat normaal, want blijkbaar moet je het spel eerst x-aantal uren spelen vooraleer je voldoende gegevens hebt om het mysterie te kunnen ontdekken.

Nadat je het verhaal volledig hebt uitgespeeld, kan je het spel meteen op de rommelmarkt verkopen. Eens je de hints en het resultaat van het mysterie hebt ontdekt, zal je het spel nooit meer opnieuw spelen. Tenzij je het leuk vindt om een boek te lezen waarvan je al op voorhand weet hoe het zal eindigen. Herspeelbaarheid nul dus.

Wat me vooral stoorde aan het spel was dat je eigenlijk geen enkele tactische of strategische beslissing kan nemen. Je kiest een locatie op gevoel, je kiest een kaart op gevoel en je voert uit wat er op de kaart staat. Jij speelt het spel niet, het spel speelt jou.

Ik ben heel ongeduldig en ik werd gek van het eindeloos rekken van het spel. Als je A uitvoert, dan krijg je B, maar om B te kunnen krijgen, zal je eerst nog C en D moeten doen. Uiteraard heb je voor D eerst de informatie van E en F nodig. Gooi al die letters door elkaar en ga ervan uit dat je niet weet in welke volgorde die letters staan, laat staan dat je weet dat je voor B eerst C en D nodig hebt.

Bovenstaande is heel cryptisch omschreven omdat ik geen spoilers wil geven.

Is er dan niets positief aan T.I.M.E Stories?

Jawel hoor…

Ten eerste: Het artwork is prachtig. De afbeeldingen op de kaarten zijn heel mooi en zorgen voor heel wat sfeer.

Ten tweede: T.I.M.E Stories speelt totaal anders dan alle andere spellen die ik ooit heb gespeeld. Fantastisch is het niet, maar het is wel vernieuwend.

Ten derde: het verhaal is mooi weergegeven en je zal waarschijnlijk benieuwd zijn hoe het verhaal in elkaar steekt.

Conclusie:

Ik ben heel benieuwd hoe het verhaal van T.I.M.E Stories in elkaar zit, want na 2 keer spelen weet ik nog niet voor de helft hoe de vork in de steel zit. Toch zal ik het spel niet meer opnieuw spelen omdat het allemaal veel te langdradig is. Ik heb geen zin om eerst honderden (?) wegen te doorlopen om vervolgens slechts een klein tipje van de sluier te kunnen krijgen. Ik wil dat het vooruitgaat, ik wil spanning voelen en ik wil het gevoel hebben dat ik goede beslissingen in het spel kan nemen. Helaas ging het heel traag, voelde ik zelden spanning en heb ik nooit een tactische beslissing kunnen nemen. Uit nieuwsgierigheid wil ik graag weten hoe het verhaal in elkaar zit. Dat zal ik ooit wel ergens lezen. Zolang ik het spel maar geen derde keer moet uitzitten.

Is T.I.M.E Stories iets voor jou?

Als je houdt van detective spelen, als je graag via 100 omwegen naar een bestemming gaat, als je houdt van storytelling en als je het niet erg vindt dat je in een spel geen tactische beslissingen kan nemen (zolang het verhaal maar leuk is), dan zou ik T.I.M.E Stories aan jou aanraden.

In alle andere gevallen: RUN AWAY! AS FAST AS YOU CAN!