Alchemists

Van mijn 54 laatst gespeelde spellen was Alchemists met grote voorsprong het meest vernieuwende spel. Niet het beste spel, wel het meest vernieuwende. Alchemists was mijn eerste spel dat ik met behulp van een app op de smartphone heb gespeeld. Ik heb dit spel altijd gemeden omdat ik geen fan ben van apps. Ik wil houten blokjes, miniaturen, dobbelstenen, meeples en veel karton. Ik ril bij de gedachte dat de good old board games in de toekomst allemaal elektronisch gestuurde spellen zullen worden. Toch moet ik toegeven dat de app bij Alchemists heel goed werkte. Het is niet meer dan een gadget, maar het was leuk. Ik heb Alchemists twee keer gespeeld en geen enkele keer bleef de app hangen. Bovendien krijg je een unieke code. Als de batterij van je smartphone leeg zou raken tijdens het spel, neem je gewoon een andere smartphone en kan je opnieuw aan de slag met dezelfde code. Positief!

Het worker placement principe van Alchemists is niets nieuws onder de zon. Wat Alchemists apart maakt is het ingenieuze deductiesysteem. Een papieren velletje vol vakjes waarbij je opties moet wegkruisen om zo tot de juiste samenstelling te komen. Op het eerste zicht lijkt dit een saaie oefening. Niets is minder waar. Alchemists is veel meer dan alleen maar kruisjes zetten. Het gaat veel dieper dan je op het eerste zicht zou denken.

In elk vakje staan 3 bolletjes: een groen, een blauw en een rood bolletje. Een bolletje kan positief of negatief zijn én een bolletje kan groot of klein zijn.

Er zijn 8 ingrediënten. Elke ingrediënt heeft een andere samenstelling. Het komt er op neer dat je voor elk ingrediënt moet uitzoeken of de samenstelling BLAUW+ rood- GROEN+ of blauw- rood+ GROEN+ is of een heel andere combinatie is.

Je verzamelt kaartjes met ingrediënten. Twee kaarten met verschillende ingrediënten kan je dan scannen met behulp van de app. Bijvoorbeeld: je scant de pad en de bloem. Dit geeft bijvoorbeeld een blauw+. In dat geval moet je in de kolom van de pad én in de kolom van de bloem alle vakjes met een blauw- wegstrepen. Hoe meer ingrediënten je scant, des te minder opties er over blijven en des te sneller je de juiste samenstelling van elk ingrediënt zal kunnen vinden.

Tot hiertoe is het vrij simpel. Plusjes schrappen als het antwoord in diezelfde kleur negatief is of minnetjes schrappen als het antwoord in diezelfde kleur positief is.

Nu komt het diepere deductiewerk.

Een pad en een bloem geven blauw+

Stel dat je in eerdere beurten al had ontdekt dat de pad een grote blauwe bol geeft, dan weet je nu zeker dat de bloem een kleine blauwe bol moet geven. Je kan bij de bloem dus alle grote blauwe bolletjes schrappen. Als je twee ingrediënten test die dezelfde kleur hebben, moeten ze daarbij allebei een verschillende grootte hebben.

En dan kunnen we nog een stapje verder gaan.

Als twee ingrediënten hetzelfde resultaat opleveren, bijvoorbeeld:

Een pad is blauw+ en rood-

Een bloem is ook blauw+ en rood-

Dan kan je bij de 6 andere ingrediënten elke blauw+ en rood- combinatie schrappen. Bij de pad weet je nu dat het resultaat een blauw+ rood- groen+ of een blauw+ rood- groen- zal opleveren. Hetzelfde geldt voor de bloem.

Als je het spel nog niet hebt gespeeld, zal het bovenstaande waarschijnlijk Chinees klinken. Dat is volledig normaal. Alchemists is een spel dat de meesten twee keer moeten spelen vooraleer ze het principe volledig hebben begrepen.

Als elke speler dit systeem volledig snapt, dan komt het niet meer aan op rekenkundig deductiewerk om voordeel uit het spel te halen, maar wel op snelheid. Als je de juiste samenstelling van een ingrediënt hebt gevonden, moet je die samenstelling middels een actie op het speelbord kenbaar maken aan de andere spelers. De eerste spelers die publiceren, zullen de meeste overwinningspunten wegkapen. Uiteraard kan je ook gokken op een samenstelling van een bepaald ingrediënt. Zelfs als je het bij het verkeerde eind had, kan je toch nog overwinningspunten scoren zolang de andere spelers jou geloven. Als ze je echter niet geloven en ze ontkrachten jouw stelling, dan ben je de pineut.

Alchemists is een subliem spel met geniale vondsten, een prachtig artwork, een vernieuwend deductiesysteem, een perfect werkende app en veel opties. Toch zijn er een aantal dingen waarvan ik geen fan ben:

1/ Als jij een aantal samenstellingen hebt gepubliceerd, kunnen de andere spelers deze samenstellingen blind overnemen. Met andere woorden: jij doet het werk voor hen. Zij kopiëren alleen maar en werken verder op jouw vondst. Uiteraard nemen ze een risico, want jij kan ook bluffen. Toch voelt het niet helemaal juist aan, want de kans bestaat dat niet de beste speler wint, maar wel de beste kopieerder van samenstellingen.

2/ Ik hou niet van het bluf- en gokelement in het spel. Bij een bordspel van dit niveau moet de beste denker winnen en niet de speler die het best kan gokken en/of bluffen.

3/ Ik heb Alchemists gewonnen in een spel met 4 spelers zonder één test te doen en door slechts één keer een artefact-kaart te kopen. Ik zou die test en de artefact-kaarten geen overbodige opties noemen, maar het lijkt er een beetje bij gesleurd om meer mogelijkheden in het spel te brengen.

4/ Ik stel me vragen bij de herspeelbaarheid van Alchemists. Als elke speler het deductiesysteem door heeft, dan blijft er enkel een eenvoudig blufspelletje over. Als ik dit publiceer, geloof je me dan of geloof je me niet? Ik vrees dat dit na een tijdje saai kan worden. Voorlopig is dit nog niet aan de orde, want ik heb me goed geamuseerd tijdens mijn eerste twee speelbeurten.

Alchemists is een fascinerend spel dat valt of staat met het deductiesysteem. Liefhebbers van wiskunde en diepe deductie zullen dit spel omarmen. Wie sudoku’s haat, zal dit spel ook haten.