Trajan

Stefan Feld is mijn favoriete spelauteur. Met zijn spel Im Jahr des Drachen kon hij me niet echt overtuigen, maar Amerigo, Notre Dame en Het Koopmanshuis zijn goede spellen. Zijn grote hits Castles of Brugundy en Macao zijn dan weer fantastische spellen. Trajan zou ik graag aan het rijtje fantastische Feld-spellen willen toevoegen.

Trajan heeft heel lang op mijn wenslijst gestaan, maar het heeft toch een tijdje geduurd vooraleer ik het spel heb aangekocht. De complexiteit van het spel schrikte me af aangezien ik geen grote fan ben van heavy games. Toen ik uiteindelijk besloot om het spel Trajan toch te kopen, was ik aangenaam verrast. Niet alleen omdat dit echt een goed spel is, maar vooral omdat Trajan niet zo complex is als ik had gevreesd. De mogelijkheden in het spel zijn vrij eenvoudig. Het Mancala systeem zorgt wel voor de nodige diepgang.

Op het Mancala wiel liggen blokjes in verschillende kleuren. Je neemt een alle blokjes van één bepaalde plaats op het wiel en je verplaatst deze blokjes dan kloksgewijs rondom het wiel. Op elke plaats laat je één blokje vallen. De plaats waar je je laatste blokje laat vallen, bepaalt de actie die je mag uitvoeren. De kleur van de blokjes is van belang omdat je hierdoor al dan niet kan gebruikmaken van Trajan-tegels die allerlei voordelen opleveren. Dat lijkt simpel, maar je moet toch goed opletten, want elke zet die je doet met je Mancala-wiel heeft gevolgen voor latere beurten in het spel.

De zes acties die je kan selecteren via het Mancala-wiel zijn vrij eenvoudig. Je kan gebouwen bouwen, handel drijven, tegels nemen van het forum, je militaire macht gebruiken, de Senaat beïnvloeden of een Trajan tegel op je wiel plaatsen. Eigenlijk komt het erop neer dat je bij al deze acties zoveel mogelijk punten moet zien te verzamelen. Trajan is een typisch puntensprokkelspel zoals we van Stefan Feld gewend zijn. Als je houdt van The Castles of Burgundy en Macao, zal je ook kunnen genieten van Trajan en vice versa.

Voorlopig heb ik Trajan alleen nog maar met twee spelers gespeeld en dat liep heel vlot. Ik ben benieuwd of ook speelbeurten met 3 of 4 spelers even vlot zullen voorlopen? Volgens de website Boardgamegeek is dit spel op zijn best met 4 spelers. Ik kijk er naar uit om Trajan eens te spelen in deze volle bezetting.

Trajan is een spel waarbij iedereen een beetje voor zichzelf speelt. Je bent vooral bezig met je eigen Mancala systeem en de acties die je wil kiezen. Op het grote speelbord kan je de andere spelers wel subtiel pesten. Bijvoorbeeld door als eerste punten weg te kapen op militair grondgebied, door als eerste een goede tegel uit het aanbod forumtegels te kiezen, door gebouwtegels weg te snoepen voor de neus van de andere spelers, door als eerste goederen te verschepen of door het meeste stemmen te ronselen in de Senaat. Op die manier probeer je de tegenspelers voor moeilijke keuzes te zetten. Dit is echter niet eenvoudig. De blokkeringen wegen niet heel zwaar door aangezien er meer dan voldoende keuzemogelijkheden zijn op het grote speelbord. Als de ene actie niet aantrekkelijk genoeg lijkt, kies je gewoon voor een andere actie. Er valt altijd wel iets leuks te doen. Op dat vlak is Trajan een vriendelijk spel.

Het leukste aspect aan Trajan is de mooie samenhang tussen het Mancala-wiel en de 6 bijhorende acties op het hoofdspeelbord. Eigenlijk heb je 6 minispellen waar je op allerlei manieren punten kan sprokkelen. Deze 6 minispellen worden op een originele wijze met elkaar verbonden door het Mancala-wiel. Het is echter niet mogelijk om je te specialiseren in al deze acties. Je zal hartverscheurende keuzes moeten maken. Het ene spel zal je iets meer op die ene actie focussen en het andere spel zal je focus meer op andere acties liggen. Dat zorgt voor niet alleen voor afwisseling, maar ook voor vele wegen naar de overwinning.

Trajan is een subliem spel als je houdt van droge euro’s met het nodige denkwerk.