Trivial Pursuit : Wedden dat je ‘t weet

Iedereen kent natuurlijk het vragenspel Trivial Pursuit. In Trivial Pursuit: Wedden dat je het weet krijgt de originele Trivial Pursuit een twist. Naast het gekende concept (het beantwoorden van vragen en het verdienen van gekleurde taartstukjes bij een juist antwoord) moet je nu ook wedden of je tegenspelers het antwoord al dan niet zullen weten.

In je beurt kies je een thema uit de openliggende thema’s. Alle tegenspelers moeten nu inschatten of jij het antwoord juist of fout zal beantwoorden. Daarbij moeten ze beslissen hoeveel pokerfiches ze zullen inzetten. Wie juist gokt, krijgt zijn inzet verdubbeld terug. Wie fout gokt, is zijn ingezette pokerfiches kwijt. Als een speler het antwoord juist beantwoord, krijgt hij bovendien al de ingezette pokerfiches van de spelers die niet in hem geloofden. Er is ook de mogelijkheid om taartstukjes te kopen zonder een vraag te moeten beantwoorden.

Het concept is origineel en veel leuker dan de originele Trivial Pursuit. Toch is dit spel niet echt een topper in mijn ogen.

Ten eerste is er de lange speelduur. Zeker met meer dan drie spelers kan het spel heel lang duren. Als er dan spelers aan tafel zitten die graag even nadenken vooraleer de vraag te beantwoorden, kan het spel nog langer duren.

Ten tweede is er de hoge moeilijkheidsgraad. Dit kan natuurlijk liggen aan het intellectueel niveau van onze gemiddelde spelersgroep, maar toch vind ik dat de meeste vragen heel moeilijk zijn als je geen specialist bent in dat bepaalde thema. Door de moeilijkheidsgraad van de vragen zet bijna elke speler steeds zijn pokerfiches in op een fout antwoord. Hierdoor verliest het nochtans originele wedsysteem volledig zijn effect. Een gemiste kans.

Ten derde is er het kopen van taartstukjes. Je kan dit spel winnen door bijna geen enkele vraag juist te beantwoorden, maar steeds je taartstukjes te kopen als je op het vakje “koop of gooi” komt. Op die manier wordt winst of verlies te vaak bepaalt door het geluk van een dobbelsteenworp.

Ten vierde is er de regel dat je op het einde (als je alle verschillende taartstukjes hebt verzameld) nog één vraag goed moet beantwoorden. Nadeel is echter dat de andere spelers het onderwerp en de categorie mogen kiezen (tenzij je met je overgebleven pokerfiches een onderwerp en/of categorie kan kopen). De vragen zijn al moeilijk, maar als je tegenspelers ook nog eens een onderwerp en categorie mogen kiezen waarvan jij geen kaas hebt gegeten, dan wordt het extreem moeilijk.

Met een aantal huisregels kan dit spel leuker worden:

1 Gebruik een zandloper waarbij elke speler x-aantal seconden tijd heeft om de vraag te beantwoorden. Probleem 1 opgelost.

2 Kies enkel kaarten met thema’s die de hele groep liggen. Niets is zo irritant als vragen te moeten beantwoorden over een thema waarvan je niets weet en ook niets wenst te weten. Probleem 2 opgelost.

3 Trek de prijs om een taartstukje te kopen op van 10 pokerfiches tot 15 pokerfiches. Op die manier worden de pokerfiches schaarser en wordt het spel spannender. Probleem 3 opgelost.

4 Laat de speler altijd zelf een onderwerp en categorie kiezen indien hij alle taartstukjes heeft verzameld. Probleem 4 opgelost.

Conclusie: de bedoeling van dit spel was goed, maar er zitten een aantal schoonheidsfoutjes in. Als je de regels een klein beetje aanpast, kan het echter nog leuk worden. Je moet natuurlijk wel houden van trivia-spellen.